O feminismo e Pardo Bazán

A escritora galega Pardo Bazán, xunto con Concepción Arenal, foi unha das precursoras do movemento feminista en España, e das primeiras españolas en amosar inquedanzas no campo dos dereitos da muller.

Emilia Pardo Bazán

Emilia Pardo-Bazán y de la Rúa-Figueroa foi unha novelista, periodista, ensaista e crítica literaria española introductora do naturalismo en España, nace en A Coruña o 16 de setembro de 1851, e morre en Madrid o 12 de maio de 1921, con 69 anos.

Ao longo da súa obra reivindicou os dereitos da muller dende os personaxes das súas novelas e relatos: a imaxe débil e dependente da muller, criticou a súa marxinación e expresou o seu desexo de crear para as mulleres unha educación e unha formación intelectual igual cá dos homes, xa que máis do 90% das mulleres eran analfabetas. Tamén publicou varios artigos nos que denunciaba o sexismo predominante en España e onde suxeriu cambios a prol da muller; Estas diferentes cuestións de xénero nunca foran abordadas con anterioridade entre os intelectuais españois.

"Este sistema educativo, onde predominan as medias tintas, e onde se evita como un sacrilexio o afondar e o consolidar, dá o resultado inevitable; limita á muller, a estreita e mingua, facéndoa máis pequena aínda có tamaño natural, e manténdoa nunha perpetua nenez. Ten un carácter puramente externo; é, citando máis, unha educación de codia; e se pode infundir pretensións e conatos de coñecementos, non acada a estimular debidamente a actividade cerebral." -Emilia Pardo Bazán

A escritora galega fundou en 1892 a publicación La Biblioteca de la mujer. Tamén, propuxo á Real Academia Española a Concepción Arenal, a Gertrudis Gómez de Avellaneda e a ela mesma, sendo as tres rexeitadas.

Monumento a Pardo Bazán en Madrid