Recordos da miña familia materna

Nesta última entrada vou falar un pouco da miña familia materna.

Os meus avós maternos chamábanse Maximino Felgar Gato e María Isabel López Fernández. Meu avó naceu en Ferreira (San Sadurniño) no ano 1936, ao comezo da Guerra Civil, e miña avoa en Insua (Ortigueira) en 1932.

Coñecéronse arredor do ano 1950, casaron e viviron un tempo en Ferreira, para despois mudarse a San Ramón (Moeche) e finalmente a Doso (Narón), onde faleceron.

Aquí están os meus avós, Maximino e Isabel ao pouco tempo de casar.

No 1957 tiveron a súa primeira filla aínda que morreu ao pouco tempo, e ao ano seguinte tiveron outra filla (miña nai), e posteriormente tiveron outros cinco fillos.

Viviron unha vida de labregos, aínda que meu avó se dedicaba tamén á construcción.

Aquí un exemplo dos traballos de miña avoa de labrega.

Agora vouvos mostrar un par de fotos duns tíos de miña nai.

Secundina era irmá de Maximino, meu avó, e emigrou moi nova a Inglaterra, onde viviu toda a súa vida.

Secundina

Nesta foto están Secundina, o seu marido e un fillo deles, alá en Inglaterra:

O home da seguinte foto é Paulino, tamén irmán de meu avó, que se foi ata Asturias buscando traballo, casou alí, e viviu alí sempre.

Outro irmán de meu avó marchou de rapaz para Bélxica pero non temos fotos del, nin sabemos nada da súa vida alá, xa que non voltou.

Por último, poño unha foto de Matilde Gato Campos, miña bisavoa, nai de meu avó Maximino.

Os meus avós paternos

Desta vez, falareivos da historia dos meus avós paternos, Jaime López Gabeiras e Clara Romeo Coba.

Tiveron varias cousas en común desde o momento en que naceron, pois naceron o mesmo día e no mesmo ano, o 13 de outubro de 1924.

Meu avó naceu en Abade (Moeche) e miña avoa en Cerdido. Outra coincidencia que tiveron foi que quedaron orfos de pai e nai de nenos, o avó con nove anos e a avoa con cinco.

Pola parte do meu avó xa vos contei algo da historia de seus pais e de como quedou só cos irmáns. Unha vez que os seus pais morreron os seus irmáns máis vellos, Julio e Lino, foron para a guerra, loitando a favor de Franco; as irmás, Lucha e Delfina, quedaron a vivir con dúas veciñas que traballaran para seus pais; e meu avó, Jaime, foi acollido na casa duns tíos paternos en As Somozas, tendo que empezar a traballar desde o primeiro momento que chegou alí, sen ter traballado nunca xa que cos seus pais non era necesario, porque tiñan de todo e vivían ben. Vivindo aquí ao principio pasábao mal por ter que adaptarse ao novo modo de vida. Referente a isto, a miña tía avoa Delfina, non fai moito comentábame que a raíz da desgracia que pasaron, cambiaron a súa forma de ser de nenos, que era un pouco soberbia ás persoas humildes que son hoxe.

Pola parte da miña avoa sei que quedou orfa con cinco anos, xa que morreu súa nai e o seu pai non foi recoñecido. Ela foi criada pola súa tía, Flora, que era a súa madriña, e tamén tivo que traballar desde pequena e aprendeu o oficio de costureira.

Anos despois, meu avó voltou para Abade e viviu cun familiar ata que coñeceu a Clara.

Eles comezaron a verse nas festas do lugar con 19 anos, empezaron a tratarse e fixéronse noivos, estiveron cinco anos xuntos e casaron con 24 anos.

A partir de aquí viviron en Abade, dedicándose en gran parte á agricultura, de feito, o meu avó foi sempre o secretario da sociedade gandeira da comarca. Tiveron cinco fillos, levando unha vida tranquila e feliz, ata que morreu miña avoa no 2012, quedando meu avó que vai cumplir os 90 anos estando perfecto para a idade que ten.

Nesta foto a muller da esquerda é miña avoa, o home da dereita meu avó, a muller do centro é irmá do meu avó, Delfina, e o home ao seu carón é o seu marido. Os catro nenos son meu pai e seus irmáns, aínda que non todos, o quinto aínda viña en camiño.

Vicente e María

Nesta entrada vouvos contar a historia dos meus bisavós (pais do meu avó paterno). Os seus nomes eran Vicente López e María Gabeiras.

Estes son Vicente e María, os meus bisavós.

Vou comezar falando de Vicente, xa que sei un pouco máis da súa historia. Naceu no ano 1870 en As Somozas, arredor de 1890 marchou a traballar a Cuba el só, e unha vez que se asentou e conseguiu un traballo, seu irmán, José, emigrou tamén.

Estivo alí traballando máis ou menos vinte anos, despois, voltou para Galicia, unha vez que gañou ben cartos. Ao pouco tempo, coñeceu unha rapaza, María, casaron, e fixeron vida en Abade (Moeche). Cos cartos do meu bisavó, mercaron unha edificación que era pousada e casa de comidas, e tamén ao lado outra edificación que era tamén pousada e cuadra de cabalos dos transportes de carruaxes que facían a ruta de Ferrol-Viveiro. Estas compras convertíronas noutros negocios, na primeira montaron un bar e tenda que tiña de todo, desde alimentación ata ferramentas ou roupa, sendo a primeira da zona e única durante moitos anos, feito que lles deu moitas ganancias. Anos máis tarde, cando a outra edificación deixou de ser cuadra de cabalos, convertírona en escola mixta, para nenos e nenas.

Tempo despois, José, o irmán de Vicente que emigrara xunta el, veu de visita para ver a toda a familia. Fixeron unha reunión na casa paterna en As Somozas, unha comida á que foron os familiares. Era unha tarde de inverno na que había tormenta, o tío José viña con abalorios de ouro, feito que atraeu un raio que se meteu pola cheminea e cruzou a estancia ata chegar a el e ferilo de morte, sendo o único danado naquel suceso.

Tras a morte de José, seguiu unha época de éxito para Vicente e María, e tiveron cinco fillos, Julio, Lino, Lucha, Jaime (meu avó) e Delfina.

A traxedia chegou cinco anos despois do nacemento da filla máis nova, morreu Vicente, con 63 anos, e ao ano seguinte, María, con 51 anos, quedando os fillos moi novos orfos de pai e nai, e os seus negocios nos que tanto traballaran quedaron sen coidado e abandonados.

Familia López Felgar

Aquí vos deixo a árbore xenealóxica da miña familia, ata os meus bisavós.