Desta vez, falareivos da historia dos
meus avós paternos, Jaime López Gabeiras e Clara Romeo Coba.
Tiveron varias cousas en común desde o
momento en que naceron, pois naceron o mesmo día e no mesmo ano, o
13 de outubro de 1924.
Meu avó naceu en Abade (Moeche) e miña
avoa en Cerdido. Outra coincidencia que tiveron foi que quedaron
orfos de pai e nai de nenos, o avó con nove anos e a avoa con cinco.
Pola parte do meu avó xa vos contei
algo da historia de seus pais e de como quedou só cos irmáns. Unha
vez que os seus pais morreron os seus irmáns máis vellos, Julio e
Lino, foron para a guerra, loitando a favor de Franco; as irmás,
Lucha e Delfina, quedaron a vivir con dúas veciñas que traballaran
para seus pais; e meu avó, Jaime, foi acollido na casa duns tíos
paternos en As Somozas, tendo que empezar a traballar desde o
primeiro momento que chegou alí, sen ter traballado nunca xa que cos
seus pais non era necesario, porque tiñan de todo e vivían ben.
Vivindo aquí ao principio pasábao mal por ter que adaptarse ao novo
modo de vida. Referente a isto, a miña tía avoa Delfina, non
fai moito comentábame que a raíz da desgracia que pasaron,
cambiaron a súa forma de ser de nenos, que era un pouco soberbia ás
persoas humildes que son hoxe.
Pola parte da miña avoa sei que quedou
orfa con cinco anos, xa que morreu súa nai e o seu pai non foi
recoñecido. Ela foi criada pola súa tía, Flora, que era a súa
madriña, e tamén tivo que traballar desde pequena e aprendeu o
oficio de costureira.
Anos despois, meu avó voltou para
Abade e viviu cun familiar ata que coñeceu a Clara.
Eles comezaron a verse nas festas do
lugar con 19 anos, empezaron a tratarse e fixéronse noivos,
estiveron cinco anos xuntos e casaron con 24 anos.
A partir de aquí viviron en Abade,
dedicándose en gran parte á agricultura, de feito, o meu avó foi
sempre o secretario da sociedade gandeira da comarca. Tiveron cinco
fillos, levando unha vida tranquila e feliz, ata que morreu miña
avoa no 2012, quedando meu avó que vai cumplir os 90 anos estando
perfecto para a idade que ten.
Nesta foto a muller da esquerda é miña avoa, o home da dereita meu avó, a muller do centro é irmá do meu avó, Delfina, e o home ao seu carón é o seu marido. Os catro nenos son meu pai e seus irmáns, aínda que non todos, o quinto aínda viña en camiño.
Nesta foto a muller da esquerda é miña avoa, o home da dereita meu avó, a muller do centro é irmá do meu avó, Delfina, e o home ao seu carón é o seu marido. Os catro nenos son meu pai e seus irmáns, aínda que non todos, o quinto aínda viña en camiño.
No hay comentarios:
Publicar un comentario